Vanaf heden is dit blog te vinden via een nieuwe link.
www.utastewine.nl
Het nieuwe blog heeft een totaal ander uiterlijk, is overzichtelijker en completer. Hopelijk zien we u terug op dit blog!
dinsdag 1 september 2009
donderdag 27 augustus 2009
Ronde wijn
Lees twee willekeurige etiketten of hoor één wijnverhaal aan van een wijnspecialist en je zult geheid de term rond horen. Ik vind het een mooie term en het klinkt fantastisch! Maar wat wordt er nu met rond bedoeld? Dit vraag ik vaak tijdens een wijnworkshop en de antwoorden zijn net zo divers als dat er verschillende wijnen zijn. De reacties lopen uiteen van lekker en goed tot makkelijk en simpel.
Ik zal ook eens een duit in het ronde wijnzakje doen. Iets wat rond is, heeft geen hoeken, dat staat buiten kijf, het is immers de definitie van een circel. Hoeken kan je zien als uitsteeksels, puntige randen die als scherp ervaren kunnen worden. Zo werkt het ook met wijn, een wijn kan uitsteeksels hebben. Visualiseer eens een wijn met teveel zuren, dat heeft een scherpe rand, een zuur uitsteeksel. Een wijn met bitters of suikers net zo. Een wijn kan ook een deuk hebben, zij heeft dan te weinig zuren, bitters, suikers, etc. Een ronde wijn heeft geen uitsteeksels of deuken, zij is in balans. Niets stoort, valt je lastig of ontbreekt. Soms zijn kleine uitsteeksels hetgeen wat een wijn spannend maakt, dus een perfect ronde wijn zal een beetje saai zijn.
Ronde wijn, een beetje saai, maar wel lekker…
Niek van de Werken
Ik zal ook eens een duit in het ronde wijnzakje doen. Iets wat rond is, heeft geen hoeken, dat staat buiten kijf, het is immers de definitie van een circel. Hoeken kan je zien als uitsteeksels, puntige randen die als scherp ervaren kunnen worden. Zo werkt het ook met wijn, een wijn kan uitsteeksels hebben. Visualiseer eens een wijn met teveel zuren, dat heeft een scherpe rand, een zuur uitsteeksel. Een wijn met bitters of suikers net zo. Een wijn kan ook een deuk hebben, zij heeft dan te weinig zuren, bitters, suikers, etc. Een ronde wijn heeft geen uitsteeksels of deuken, zij is in balans. Niets stoort, valt je lastig of ontbreekt. Soms zijn kleine uitsteeksels hetgeen wat een wijn spannend maakt, dus een perfect ronde wijn zal een beetje saai zijn.
Ronde wijn, een beetje saai, maar wel lekker…
Niek van de Werken
woensdag 26 augustus 2009
L van landen
Ieder land en iedere regio heeft zijn eigen terroir en gebruikt andere druiven, waardoor wijnen sterk verschillen. Met terroir bedoelt men de combinatie van bodem, (micro)klimaat, waterhuishouding en zonuren. In de wereld van wijn wordt een onderscheid gemaakt tussen oude en nieuwe wijnwereld. Onder de oude wijnwereld vallen Frankrijk, Spanje, Italië en Portugal, maar als stelregel kun je zeggen dat Europa de oude wijnwereld is en de rest van de wereld is de Nieuwe Wijnwereld. De laatste jaren is er een grote toename van wijnen uit de Nieuwe Wijnwereld. Supermarkten en restaurants verkopen veel Chileense, Zuid Afrikaanse en Australische wijnen.Er is een duidelijk verschil tussen deze twee werelden. De oude wijnwereld is conservatiever en produceert al eeuwen lang dezelfde stijl wijnen.
Iedere regio heeft zijn terroir en er wordt verwacht dat dit terug te proeven is in de wijn. Daarom zie je vaak herkomstbenamingen op de fles staan in plaats van een druivensoort. Verbonden aan de herkomst kan men het terroir afleiden en de gebruikte druivensoort. Vandaar dat er op de etiketten Bordeaux, Barolo, Bourgogne of Rioja staat. Hoe specifieker een regio benoemd wordt, des te beter de consument kan inschatten wat hij kan verwachten. Het nadeel is dat je vervolgens veel kennis moet hebben van gebieden en bijbehorende smaken, de gewone wijndrinker wil immers een lekker glas Chardonnay. Daarom zie je steeds meer dat de oude wereld een combinatie maakt; zowel druivensoort als regio, dat maakt het wel zo makkelijk.
Niek van de Werken
Iedere regio heeft zijn terroir en er wordt verwacht dat dit terug te proeven is in de wijn. Daarom zie je vaak herkomstbenamingen op de fles staan in plaats van een druivensoort. Verbonden aan de herkomst kan men het terroir afleiden en de gebruikte druivensoort. Vandaar dat er op de etiketten Bordeaux, Barolo, Bourgogne of Rioja staat. Hoe specifieker een regio benoemd wordt, des te beter de consument kan inschatten wat hij kan verwachten. Het nadeel is dat je vervolgens veel kennis moet hebben van gebieden en bijbehorende smaken, de gewone wijndrinker wil immers een lekker glas Chardonnay. Daarom zie je steeds meer dat de oude wereld een combinatie maakt; zowel druivensoort als regio, dat maakt het wel zo makkelijk.
Niek van de Werken
Halal wijn
Allah verbiedt moslims het nuttigen van alcohol. Maar de Nijmeegse ondernemer van Turkse oorsprong Taner Tabak wist voor zijn wijn alsnog het stempel halal (rein, oftewel toegestaan) te krijgen. Het felbegeerde Halal Quality Certificate (HQC) wordt enkel verstrekt als een product voldoet aan de strikte voedingswetten van de sharia, de islamitische leer.
Zijn groothandelsbedrijven, Kevser Halal Wine en Delikat Wine, liggen aan de Beurtvaartweg in Nijmegen, zelf woont hij in Lent.
Nu blijft altijd de grote vraag: Is het drinkbaar? De alcoholvrije wijnen zijn de laatste tijd erg in opkomst en ik neem dan ook aan dat deze wijn alcoholvrij is. De wijnen die ik ken smaken naar een metalen paal met een beetje wijn, niet echt lekker dus. Hopelijk is deze beter, want hoe meer wijnzielen, hoe meer vreugd.
Bron: Gelderlander
Zijn groothandelsbedrijven, Kevser Halal Wine en Delikat Wine, liggen aan de Beurtvaartweg in Nijmegen, zelf woont hij in Lent.
Nu blijft altijd de grote vraag: Is het drinkbaar? De alcoholvrije wijnen zijn de laatste tijd erg in opkomst en ik neem dan ook aan dat deze wijn alcoholvrij is. De wijnen die ik ken smaken naar een metalen paal met een beetje wijn, niet echt lekker dus. Hopelijk is deze beter, want hoe meer wijnzielen, hoe meer vreugd.
Bron: Gelderlander
maandag 24 augustus 2009
Kurk? Liever een kroket!
“Doe mij maar die fles Chileense Sauvignon Blanc”, zegt een gast in volle overtuiging tegen me. “Ok die ga ik even halen… Kijk eens aan, wilt u even voorproeven?”. Vervolgens zegt hij “Deze vind ik niet lekker, hij is een beetje zuur”. Maar dat is toch niet wat ik vroeg, ik vraag alleen maar of de wijn technisch in orde is.
Aan de hand van een simpele vergelijking is dit beter duidelijk te maken. Stel dat je in een snackbar een frikadel bestelt. Je hebt een bewuste keuze gemaakt en neemt vervolgens een hap. Als je het niet lekker vind en in plaats van een frikadel een kroket wil, dan zul je die niet krijgen, of je moet betalen. Is de frikadel bevroren of aangebakken, dan zul je een nieuwe frikadel krijgen. Zo werkt het met wijn ook. Zodra je een fles Sauvignon bestelt, maar deze heeft kurk, is geoxideerd of er is iets anders niet correct, dan behoor je een nieuwe te krijgen. Maar drink je liever Chardonnay en wil je ruilen omdat de Sauvignon te fris is, dan behoor je geen nieuwe te krijgen.
Het liefst zou ik zeggen “Okee meneer, dan ga ik in plaats van de frikadel die u besteld heeft toch even een gratis kroket voor u halen”. Met een Sauvignonzuur gezicht loop ik terug naar de koeling en keer terug, zet mijn beste glimlach op en zeg “Alstublieft, hier is de Chardonnay. Wat vind u daarvan?”. “Ja, dit is lekker, deze drinken we wel op”. Het blijkt dus maar weer dat kroketten lekkerder zijn dan frikadellen.
Niek van de Werken
Aan de hand van een simpele vergelijking is dit beter duidelijk te maken. Stel dat je in een snackbar een frikadel bestelt. Je hebt een bewuste keuze gemaakt en neemt vervolgens een hap. Als je het niet lekker vind en in plaats van een frikadel een kroket wil, dan zul je die niet krijgen, of je moet betalen. Is de frikadel bevroren of aangebakken, dan zul je een nieuwe frikadel krijgen. Zo werkt het met wijn ook. Zodra je een fles Sauvignon bestelt, maar deze heeft kurk, is geoxideerd of er is iets anders niet correct, dan behoor je een nieuwe te krijgen. Maar drink je liever Chardonnay en wil je ruilen omdat de Sauvignon te fris is, dan behoor je geen nieuwe te krijgen.
Het liefst zou ik zeggen “Okee meneer, dan ga ik in plaats van de frikadel die u besteld heeft toch even een gratis kroket voor u halen”. Met een Sauvignonzuur gezicht loop ik terug naar de koeling en keer terug, zet mijn beste glimlach op en zeg “Alstublieft, hier is de Chardonnay. Wat vind u daarvan?”. “Ja, dit is lekker, deze drinken we wel op”. Het blijkt dus maar weer dat kroketten lekkerder zijn dan frikadellen.
Niek van de Werken
vrijdag 21 augustus 2009
Wijn en ham als onderpand voor je lening
In Italë is het mogelijk om dure wijn en ham aan de bank te geven als onderpand.
De Italiaanse bank Credito Emiliano heeft in het verleden honderdduizenden Parmezaanse kazen opgeslagen in warenhuizen als onderpand. Per stuk zijn de kazen ongeveer 350 euro waard. Een gedroogde ham van 10 kilogram is na maanden rijpen enkele honderden euro’s waard. Een fles van de Toscaanse wijn Brunello di Montalcino levert eenzelfde bedrag op.
Het idee is afkomstig van een invloedrijke Italiaanse bankdirecteur en wijnmaker, Gianni Zonin. “Dit is een geweldig idee, het heeft mijn zegen”, zei minister van Landbouw Luca Zaia, in een reactie. Zonin ziet het liefst dat de Associatie van Italiaanse Banken een plan lanceert voor de hele wijn-, ham- en kaasindustrie. Minister Zaia heeft aangegeven het aan te kaarten bij zijn collega van Financiën.
Idee voor Nederland? Met een kilo Old Amsterdam naar de bank voor een lening?
donderdag 20 augustus 2009
Wereldvrede en voorproeven
In veel restaurants krijg je, zodra je een wijn per fles bestelt, de gelegenheid deze wijn voor te proeven. Toen ik in een restaurant werkte deed ik uiteraard mee met dit schouwspel, gasten verwachten dit immers.
Dan begint het hele circus. Je overhandigt de wijnkaart en mensen bestuderen de twintigtal wijnen alsof ze vervolgens een zwaar tentamen verwachten, waarbij het behalen van een onvoldoende de doodstraf betekent. Vervolgens, na het maken van een verstandige keuze, bestellen ze de wijn en begint het optreden van de sommelier. Hij haalt de fles en ontdoet deze aan tafel met microscopische precisie van zijn kurk. Vervolgens mag er iemand aan tafel voorproeven, meestal de man (waarom eigenlijk, de vrouw beschikt genetisch gezien over het beste proefvermogen), “wilt u de wijn voorproeven?”
Deze man, liefst in de leeftijdsklasse van 40 tot 50, speelt het circus uiteraard mee, ongeacht of hij weet wat hij doet. De meesten walsen het glas en nemen direct een slok, zonder te ruiken. Ze zullen ooit wel gezien hebben dat dat hoort, echter zijn ze vergeten dat de stap ‘ruiken’ daar ook bij hoort, dus walsen heeft dan geen zin. De echte showpik doet het veel beter. Hij walst, hij ruikt, hij walst, hij ruikt, en ruikt en ruikt…. Na een seconde of twintig begin je je dan als sommelier ongemakkelijk te voelen. Dit houdt op na een minuut, dan vraag je je alleen nog maar af of de man niet stiekem overleden is. Dit blijkt vervolgens niet zo te zijn, hij geeft een goedkeurend knikje en ik mag de wijn inschenken. Ik ben wel benieuwd wat er in die minuut gebeurd is, zou hij gedurende het ruiken aan de wijn weggezonken zijn in gedachten en een theorie hebben ontwikkeld om wereldvrede te bereiken?
Voorproeven doe je in één seconde; walsen, neus in het glas en beoordelen of de wijn technisch in orde is. Dat betekent geen kurk, oxidatie of zuurvorming, dat is alles wat de sommelier vraagt…
Niek van de Werken
Dan begint het hele circus. Je overhandigt de wijnkaart en mensen bestuderen de twintigtal wijnen alsof ze vervolgens een zwaar tentamen verwachten, waarbij het behalen van een onvoldoende de doodstraf betekent. Vervolgens, na het maken van een verstandige keuze, bestellen ze de wijn en begint het optreden van de sommelier. Hij haalt de fles en ontdoet deze aan tafel met microscopische precisie van zijn kurk. Vervolgens mag er iemand aan tafel voorproeven, meestal de man (waarom eigenlijk, de vrouw beschikt genetisch gezien over het beste proefvermogen), “wilt u de wijn voorproeven?”
Deze man, liefst in de leeftijdsklasse van 40 tot 50, speelt het circus uiteraard mee, ongeacht of hij weet wat hij doet. De meesten walsen het glas en nemen direct een slok, zonder te ruiken. Ze zullen ooit wel gezien hebben dat dat hoort, echter zijn ze vergeten dat de stap ‘ruiken’ daar ook bij hoort, dus walsen heeft dan geen zin. De echte showpik doet het veel beter. Hij walst, hij ruikt, hij walst, hij ruikt, en ruikt en ruikt…. Na een seconde of twintig begin je je dan als sommelier ongemakkelijk te voelen. Dit houdt op na een minuut, dan vraag je je alleen nog maar af of de man niet stiekem overleden is. Dit blijkt vervolgens niet zo te zijn, hij geeft een goedkeurend knikje en ik mag de wijn inschenken. Ik ben wel benieuwd wat er in die minuut gebeurd is, zou hij gedurende het ruiken aan de wijn weggezonken zijn in gedachten en een theorie hebben ontwikkeld om wereldvrede te bereiken?
Voorproeven doe je in één seconde; walsen, neus in het glas en beoordelen of de wijn technisch in orde is. Dat betekent geen kurk, oxidatie of zuurvorming, dat is alles wat de sommelier vraagt…
Niek van de Werken
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
